Działacz opozycji antykomunistycznej Działalność opozycyjną rozpoczął w liceum, zawieszony w prawach ucznia w 1979 r. za antysocjalistyczne wypowiedzi, prowadził niezależne gazetki uczniowskie w roku 1980/81. Po stanie wojennym działacz podziemnej grupy Głos Wolnego SGPiSu, członek grupy inicjatywnej samorządu studenckiego (1982-84) a następnie działał w samorządzie studenckim. W 1984 r. zakłada Klub Francuski SGPiS zwany także KF SYNDROM, który organizuje protesty studenckie i regularne wysyłki prasy podziemnej do Biura Koordynacyjnego Solidarności w Paryżu. Działacz podziemnego NZS SGPiS 1986/87 r., współpracuje także z działem zagranicznym NSZZ « Solidarność » Regionu Mazowsze. Za swoją działalność był wielokrotnie przesłuchiwany i zatrzymany (1986 r). Po ukończeniu studiów w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (1987r.), rozpoczyna pracę w CEI Minex. SB podjęło wobec niego grę operacyjną mającą skompromitować go w środowisku opozycji antykomunistycznej i w miejscu pracy. W 1989 r. podejmuje pracę w Rejonowym Urzędzie Poczty Warszawa Śródmieście, gdzie prowadzi sprzedaż znaczków niezależnych w okienku pocztowym, a w marcu 1989 r. doprowadza do strajku Poczty Głównej w Warszawie przy ul. Świętokrzyskiej.
Naukowiec
Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (SGPiS) w Warszawie, obecnie Szkoła Główna Handlowa (SGH), na kierunku finanse i statystyka (1987 r.). W 1994 r. na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego (WNE UW) uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych (na podstawie pracy „Transformacja własności państwowej w świetle doświadczeń wybranych krajów”). W latach 1994-2007 pracownik Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk, autor wielu opracowań naukowych dotyczących m.in. programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych, efektywności i globalizacji rynków kapitałowych oraz prawa podatkowego. Autor licznych ekspertyz dla Biura Ekspertyz i Analiz Sejmu RP , dotyczących budżetu, prywatyzacji i kwestii podatkowych. Wykładowca kilku uczelni wyższych m.in. Wyższej Szkoły Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych, Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.
Menedżer
Od 1987 roku pracownik i współpracownik wielu firm i instytucji, w 2006 roku zostaje członkiem rady nadzorczej (w 2007 przewodniczącym rady nadzorczej) państwowej spółki Elewarr zajmującej się obrotem i przechowalnictwem zbóż, a także członkiem rady nadzorczej spółki Agroman. W 2007 roku powołany na Prezesa Zarządu Elewarr. W okresie jego urzędowania spółka osiągnęła najwyższy zysk w historii. Ambitne plany dalszego jej rozwoju m.in. poprzez stworzenie własnej bazy transportowej i rozwój sektora przetwórczego zostały udaremnione wraz z przejściem Elewarr Sp. z o.o. pod kuratelę PSL-u (dr Daniel Alain Korona nie należał i nie należy do żadnej partii politycznej). W następstwie tej decyzji spółka zaczęła tracić na znaczeniu, a jej wyniki finansowe aż do 2018 roku konsekwentnie ulegały pogorszeniu. 1 listopada 2018 roku został ponownie powołany na stanowisko Prezesa Zarządu Elewarr Sp. z o.o. i od tego momentu Spółka uzyskuje dodatnie wyniki finansowe. W roku 2021/22 Spółka uzyskała swój historyczny najwyższy zysk (poprzednio w 2007 r. i 2020/21 także za czasów Korony).
Naukowiec
Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (SGPiS) w Warszawie, obecnie Szkoła Główna Handlowa (SGH), na kierunku finanse i statystyka (1987 r.). W 1994 r. na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego (WNE UW) uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych (na podstawie pracy „Transformacja własności państwowej w świetle doświadczeń wybranych krajów”). W latach 1994-2007 pracownik Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk, autor wielu opracowań naukowych dotyczących m.in. programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych, efektywności i globalizacji rynków kapitałowych oraz prawa podatkowego. Autor licznych ekspertyz dla Biura Ekspertyz i Analiz Sejmu RP , dotyczących budżetu, prywatyzacji i kwestii podatkowych. Wykładowca kilku uczelni wyższych m.in. Wyższej Szkoły Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych, Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.
Menedżer
Od 1987 roku pracownik i współpracownik wielu firm i instytucji, w 2006 roku zostaje członkiem rady nadzorczej (w 2007 przewodniczącym rady nadzorczej) państwowej spółki Elewarr zajmującej się obrotem i przechowalnictwem zbóż, a także członkiem rady nadzorczej spółki Agroman. W 2007 roku powołany na Prezesa Zarządu Elewarr. W okresie jego urzędowania spółka osiągnęła najwyższy zysk w historii. Ambitne plany dalszego jej rozwoju m.in. poprzez stworzenie własnej bazy transportowej i rozwój sektora przetwórczego zostały udaremnione wraz z przejściem Elewarr Sp. z o.o. pod kuratelę PSL-u (dr Daniel Alain Korona nie należał i nie należy do żadnej partii politycznej). W następstwie tej decyzji spółka zaczęła tracić na znaczeniu, a jej wyniki finansowe aż do 2018 roku konsekwentnie ulegały pogorszeniu. 1 listopada 2018 roku został ponownie powołany na stanowisko Prezesa Zarządu Elewarr Sp. z o.o. i od tego momentu Spółka uzyskuje dodatnie wyniki finansowe. W roku 2021/22 Spółka uzyskała swój historyczny najwyższy zysk (poprzednio w 2007 r. i 2020/21 także za czasów Korony).
Osoby związane z byłym ministrem rolnictwa Krzysztofem Jurgielem, próbowały doprowadzić do odwołania Korony, zwłaszcza po odejściu ministra Jana Krzysztofa Ardanowskiego. W tym celu rozpowszechniano materiały SB, a Najwyższa Izba Kontroli zmanipulowała raport, próbując dezawuować jego powołanie oraz uzyskane wyniki finansowe.
13 lipca 2022 zostaje odwołany z funkcji prezesa Elewarr, bez uzasadnienia.
Działacz społeczno-polityczny
Oprócz działalności menedżerskiej dr Daniel Alain Korona jest aktywnym działaczem społecznym i związkowym. W latach 1995-2007 był przewodniczącym organizacji zakładowej NSZZ „Solidarność” w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk (INE PAN), a następnie organizacji międzyzakładowej instytutów ekologii oraz nauk ekonomicznych PAN. W latach 1996-2003 pełnił funkcję prezesa Krajowego Stowarzyszenie Udziałowców W 2005 roku założył Stowarzyszenie Interesu Społecznego (od 2010r. działające także pod szyldem Stowarzyszenie Interesu Społecznego "WIECZYSTE" , wspomagające obywateli w sporach z organami państwa. W 2013 roku został prezesem kombatanckiego Stowarzyszenia Walczących o Niepodległość 1956-89. Wielokrotnie występował i doradzał stronom społecznym w postępowaniach podatkowych, administracyjnych i sądowoadministracyjnych (m.in. w głośnym sporze pracowników Banku Handlowego z fiskusem w kwestii opodatkowania dochodu ze sprzedaży akcji pracowniczych).
Po odwołaniu z funkcji prezesa Elewarru, doradza Związkowi Zawodowemu Rolnictwa "Korona"
